تهران من ازتوهیچ نمی خواهم، جز تکه پاره های گریبانم............ نوستالژیای مرگ مکرر را تزریق کن دوباره پریشانم
تهران من از تو هیچ نمی‌خواهم جز تکه پاره‌های گریبانم / نوستالژیای مرگ مکرر را تزریق کن دوباره پریشانم // تهران دلت همیشه غبارآلود رویای سنگ‌خیز تو وهم‌آلود / پهلوی پهنه‌های تو خون‌آلود پس یا بمیر یا که بمیرانم // شمس العماره‌های پر از ماری دیوآشیان بی در و دیواری / سردابی از جنازه و مرداری از عشق های بی سر و سامانم // ای شهر شحنه‌خیز چه مشکوکی چه کافه‌های خلوت متروکی / گردوی سرنوشت چرا پوکی از روز و روزگار پشیمانم // هرشنبه سوری تو پر از کوری مامورهای خنگ به مزدوری / با لحن خشک و جمله‌ی دستوری اما به من چه من نه مسلمانم // شریان فاضلاب‌ترین‌هایی شن‌ زاری از سراب‌ترین‌هایی / ویران‌تر از خراب‌ترین‌هایی من روح رودهای خروشانم // دیدی که دختر لر از اینجا رفت حتی امیر دلخور از اینجا رفت / دل نیز با دل پر از اینجا رفت من دل شکسته‌ام که نمی مانم. - بوگی